نگارستان دل
بوسه بر دستان دلبر می زنم
از میان شمع ها پروانه وار
گرد شمع دوست پرپر می زنم
*
خنده بر لب های دلبر دیدنی است
بر لبش قند مکرر می زنم
می روم، پُر می شوم از بوی یاس
بر تنش عطر معطر می زنم
*
هر که با گل می نشیند خار نیست
خار هم باشم به گل سر می زنم
ساقی بزمم اگر بلبل شود
از لبان لاله ساغر می زنم
*
بهر شیرینی سودای غزل
سکه ها از شهد و شکّر می زنم
تا گذارم سر به دامان نگار
بر نگارستان دل در می زنم
*********
……….
مهرداد
هشتم شهریورماه یک هزار و سیصد و نود دو
پیوند این سروده در وب سایت شعر نو
…
..
.
**********
“در بهره برداری از نگاره های آرمان شهر دانش و فرهنگ © نام و پیوند به این پایگاه را از یاد نبرید!”
برای چاپ و نشر، اجازه ی کتبی لازم است.
دیدگاه های خود را درج نمایید!
نام خود را بنویسید، نیازی به پست الکترونیک و سایت شما نیست!
سربلند و پیروز باشید!